петок, 12 октомври 2007

Срамно бегање од одговорноста

Не сакам многу да слушам политика, најмногу од причина што ова што во Македонија се сервира како политика всушност има најмалку врска со тоа што политиката треба да биде.
Парламентот, како собир на избраници кои треба да се борат за правата на граѓаните кои ги избрале, всушност функционира како место во кое спокојно се собираат багабонти, разбојници и криминалци. И кога им стана навистина досадно од секојдневното плукање и изнесување на лични и политички дисквалификации - се истепаа меѓу себе! Онака, уличарски!
Неможев да поверувам дека нешто вакво може да се случи. Не дека не очекував, бидејќи ако го гледате овој состав на парламентот ќе приметите дека на најголем дел од пратениците местото им е - на улица!
И, ајде, еве, се случи! Им зовре, се истепаа, се избрукаа (а, дали ова навистина го сфаќаат како брука, или како чин на лична промоција во круговите за кои навистина работат?) и готово. Формираа и комисија за да се утврди кој навистина почна...
И ништо... Повторно слабаци... Повторно истите тие лузери... Никој нема образ да каже: „Јас прв почнав!“ И да ја завршиме приказната! Да се вратат другите на работа во своите удобни фотељи во големата собраниска сала. Луѓето што ве гласаа очекуваат резултати.
Ах, да, резултати... Понижувачки е извештајот (pdf) што деновиве го објави граѓанската асоцијација МОСТ. Во нив стои:

Од донесените само 2 закони биле предложени од пратеници, а вкупниот број на закони поднесени од страна на пратениците во овој период е 7.
Од ваков парламентарен состав, од ваква збирка на деликвенти, неможе ништо повеќе да се очекува.

Нема коментари: